کد مطلب:211326 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:114
گذشت و بخشش
یك روز مردی از حاجیان مدینه همیانش مفقود شده بود با نگرانی تمام در جستجوی آن برآمد رسید به امام صادق علیه السلام دید مشغول نماز است او را نشناخت گفت ای مرد همیان مرا تو نیافتی - امام فرمود ما ان فیه در همیان تو چیست قال الف دینار گفت هزار دینار در آن بود حضرت او را به منزل برد و هزار دینار به او داد - آن مرد حاجی دینارها را گرفت به منزل برگشت در بین راه همیان خود را یافت برگشت خدمت امام صادق علیه السلام هنوز هم او را نشناخته بود عذرخواهی كرد و هزار دینار را تقدیم نمود حضرت ابوعبدالله دیگر قبول نكرد فرمود شی ء خرج من یدی لا یعود الی چیزی را كه از مال خود خارج كردیم دیگر قبول نمی كنم - آن مرد حاجی بسیار تعجب كرد پرسید این بزرگ كیست گفته شد ابوعبدالله جعفرالصادق است آن مرد گفت از او این كارها بعید نیست زیرا گذشت و بخشش جزو غرائز طبیعی آنها می باشد - آنها اهل بیت عترت و رسالت هستند.
دست كرم و بخشش آنها همیشه گشاده بود و سفره او گسترده و خوان احسانش منبسط بود - دست و دلش دریائی بود كه بر خود می لرزید و در و گوهر بیرون می ریخت و سالكان راه سیر و سلوك را متمتع و متمكن می ساخت آنقدر بخشش و جود و سخاوت نمود كه به این صفت شهره ی حجاز و عراق و ایران گردید.
دست كرم و بخشش آنها همیشه گشاده بود و سفره او گسترده و خوان احسانش منبسط بود - دست و دلش دریائی بود كه بر خود می لرزید و در و گوهر بیرون می ریخت و سالكان راه سیر و سلوك را متمتع و متمكن می ساخت آنقدر بخشش و جود و سخاوت نمود كه به این صفت شهره ی حجاز و عراق و ایران گردید.